Pse prindërit nuk duhet kurrë të krahasojnë fëmijët e tyre me të tjerët.

Ne të gjithë e kemi dëgjuar këtë më parë: krahasimet ndërmjet fëmijëve, qoftë ndërmjet vëllezërve, shokëve të klasës ose miqve.

Ndonjëherë prindërit mendojnë se po bëjnë diçka të mirë duke krahasuar aftësitë e fëmijës së tyre me ato të një fëmijë tjetër, me mendimin që kjo mund t'i nxisë ata të punojnë më shumë ose të arrijnë më tepër.

Por le të ndalemi për një moment dhe të mendojmë për pasojat:

Krahasimi mund të dëmtojë vetëvlerësimin e fëmijës dhe të ndikojë negativisht në marrëdhënien ndërmjet prindit dhe fëmijës.

Zhvlersimi dhe Vetëvlerësimi

Kur prindërit i krahasojnë fëmijët e tyre me të tjerët, vetëvlerësimi i fëmijës mund të dëmtohet. Fëmija mund të ndjehet i pashpresë, i pavlerë dhe mund të humbë besimin në vetvete.

Ju Dëmtoni Veten tuaj

Edhe pse mund të duket sikur jeni duke bërë diçka të mirë, në të vërtetë ju po dëmtoni marrëdhënien tuaj me fëmijën. Fëmija mund të ndjehet "i lënë pas dore" dhe kjo mund të krijojë një ndarje emocionale ndërmjet jush.

Xhelozia dhe Emocionet Negative

Një tjetër arsye është xhelozia dhe emocionet negative që mund të lindin nga krahasimet. Kjo ngarkatë emocionale mund të përcillet te fëmija dhe të krijojë një atmosferë të tensionuar në shtëpi.

Si ta Mbështesim Fëmijën?

Në vend të krahasimeve, përqendrohuni në atë që fëmija juaj bën mirë dhe inkurajoni atë në atë drejtim. Nëse fëmija juaj është i pasionuar për futboll dhe tregon talent në këtë fushë, përkrahni atë pa i vënë në dyshim aftësitë e tij akademike. Kushedi, ndoshta ai do të jetë një yll i ardhshëm në futboll, dhe kjo është një gjë e mirë.

Një Shembull i Thjeshtë, por i Folur

Imagjinoni dy djem 5-vjeçarë, të cilët janë shokë dhe familjet e tyre janë miq. Njëri është shumë i talentuar në futboll dhe ka një formë fizike të mirë, ndërsa tjetri ka nota më të mira në shkollë por nuk është aq i mirë në sporte.

Prindërit e djalit të talentuar në futboll shpesh e krahasojnë atë me shokun e tij që ka nota të mira, sidomos pasi bisedojnë me prindërit e këtij të fundit.

Në këtë rast, prindërit e djalit sportiv mund të jenë duke dëmtuar pa dashje vetëvlerësimin e tij.

Ata po e shtyjnë të ndihet sikur nuk është i mirë në asgjë, dhe kjo mund të ketë një ndikim të keq në besimin dhe vetëvlerësimin e tij.

Në të njëjtën kohë, ata po dëmtojnë edhe marrëdhënien e tyre me fëmijën.

Krahasimet e tilla nuk janë aspak ndihmëse. Në vend të kësaj, prindërit do të duhej të përqendroheshin te talentet dhe interesat e fëmijës së tyre, dhe ta përkrahin atë në ato fusha.

Në këtë mënyrë, fëmija do të ndihet i vlerësuar dhe i mbështetur, dhe kjo do të ndihmojë në ndërtimin e një vetëvlerësimi të shëndetshëm dhe të një marrëdhënieje të fortë prind-fëmijë.

Përfundimisht, çdo fëmijë ka aftësitë e tij unike dhe merret me sfida të ndryshme. Krahasimet e vazhdueshme mund të kenë një ndikim të keq dhe të përhershëm.

Prandaj, është shumë më e mirë të inkurajoni dhe të përkrahni fëmijën tuaj, duke i dhënë atij besimin dhe mbështetjen që ka nevojë për të qenë i suksesshëm në jetë.